Yazmak zor, düşünmek kolayken...
Ağlamak kolay, katlanmak çok çok zorken...
Bunca kötülüğün, bunca acının yanında, basit olanla mutlu olabilmeyi istemek, çocukluğunu özlemek ne kadar acı verici, halbuki güzel bir şey olmalı bu özlem! :(
Güzel günler görebilecek miyiz cocuklar?
